Het is een ontwerp van Cornelis Pronk (1691-1759). De Amsterdamse kunstenaar ontwierp in opdracht van de Verenigde Oost-Indische Compagnie (V.O.C.) een aantal ‘Chinese’ decoraties voor porselein.

De V.O.C liet aan de hand deze ontwerptekeningen porselein in China maken voor verkoop in Holland.

Later bestelden ook particulieren Pronk ontwerpen in China en Japan.

Maar waar kreeg Pronk zijn inspiratie vandaan?

In de Chinese en Japanse kunst bestaan oudere voorbeelden van het motief van twee vrouwen met een parasol.

Bijvoorbeeld op de drie Imari borden die we nu kunnen tonen.

Ze zijn gemaakt in Japan aan het eind van de 17e eeuw.

Vóór Pronk dus, die zijn parasoldames in 1734-1738 tekende.

De druk beschilderde borden tonen de vrouwen in een landschap met boten, huizen, mensen en vogels.

De rand is versierd met een honingraat patroon met bloemen.

Het onderglazuur blauw is aangevuld met overglazuur ijzerrood, goud en zwart.

Door de drie borden te vergelijken worden subtiele verschillen zichtbaar.

De drie borden komen uit de familie Bosch te Friesland en zijn door vererving in Groningen gekomen.

Na er jarenlang van genoten te hebben, schenkt de familie Van Hoorn – Dantuma de drie borden aan de Jan Menze van Diepen Stichting.

Die stelt ze tentoon in de Fraeylemaborg, samen met het vierkante Pronk bordje, en andere voorbeelden uit de Van Diepen collectie.

Naast de borden schenkt de familie ook een zeldzame bodemkaart van Groningen.

De Acker Statingh kaart van 1837 was de eerste geologische kaart die in Nederland verscheen.