Bovenschrift: Afbeeldinghe van den ellendighen staet der Nederlanden, onder de wreede tijrannije van den hertoghe van Alba . Om de opstandige Nederlanden onder de duim te houden werd de Spaanse hertog van Alva (1517-1586) door Filips II aangesteld als landvoogd. Alva voerde van 1566 tot 1573 een ijzeren bewind over de Nederlanden. Hij werd vaak afgebeeld als een wrede tiran, omdat hij de Raad van Beroerten instelde. Links zit Alva op een troon. Hij luistert naar de “wraeck en moordlust” die kardinaal Granvelle hem met een blaasbalg inblaast. De duivel houdt boven de hoofden van Alva en Granvelle een kroon om aan te geven dat deze machthebbers worden gedreven door ambitie. Vóór Alva knielen de maagden van de Zeventien Provinciën. Zij zijn geketend en gebonden aan de wil van Alva. Zij smeken om herstel van hun privileges, die rechts verkreukeld op de vloer liggen. De Provinciën worden tot rust gemaand door de Staten. Die hebben geen invloed meer op het bestuur en zijn daarom uitgebeeld met houten staken in plaats van benen. Als waarschuwing voor de opstandelingen zijn er links en rechts op de muren executies en martelingen afgebeeld. Op de achtergrond staat Margaretha van Parma, die eerder landvoogdes was. Zij vist in een vijver met bloed, afkomstig van de slachtoffers van de Spaanse onderdrukking. Deze prent is gemaakt in 1622, ruim vijftig jaar na het bloederige bewind van Alva. Nog altijd stond hij symbool voor de Spaanse tirannie.